ვიცით, რომ დიდმარხვა ორი ნაწილისგან შედგება: ორმოცდღიანი მარხვა სწორედ მაცხოვრის უდაბნოში ორმოცდღიანი მარხულობის აღსანიშნავად დაწესდა, ამ მოვლენის მოსახსენიებლად. რაზე მიგვანიშნებს, რისკენ მოგვიწოდებს ეკლესია ორმოცდღიანი მარხვის დაწესებით, რომელიც მაცხოვრის უდაბნოში ორმოცდღიან მარხულობას განასახიერებს?
- რატომ გვიწესებს ეკლესია მარხვებს?
მამა მაკარი:
- თუკი უფალმა იმარხულა, რომელსაც არაფერში სჭირდებოდა მარხვა ხორცის განსაწმენდელად, მით უფრო გვჭირდება ადამიანებს, რათა მეტი გულისყურით შევუდგეთ უფალს. მარხვის დროს ადამიანს ნაკლები ხორციელი მოთხოვნილებები აქვს და მეტად არის მისი გულისყური მიპყრობილი უფლისკენ, სწორედ ამის გამოა მარხვა აუცილებელი, მეტად მობილიზებულნი რომ ვიყოთ, აღვასრულოთ ღვთის მცნებები და მორჩილება გამოვხატოთ. თუ ეკლესიის მიერ დადგენლ წესს უგულებელვყოფთ, ეს ნიშნავს, რომ ურჩებაში ვართ. არასამარხვო საზრდელის მიღება კი არა, ეკლესიის მიერ დადგენილი წესების უგულებელყოფა, ურჩობაა ცოდვა. ეკლესია სულიწმიდის მადლით მოქმედებს. სწორედ სულიწმიდის მიერ მოცემული წესების უარყოფა და დარღვევაა ცოდვა.
- მაცხოვრის უდაბნოში ორმოცდღიანი მარხულობაც გავიხსენოთ. ვიცით, რომ მარხვის დასრულების შემდეგ განკაცებულ უფალს ბოროტი სული გამოცდის. რატომ ინება მაცხოვარმა, რომ ბოროტის გამოცდა მიეღო?
- მაცხოვარი ბოროტისგან უნდა განცდილიყო როგორც კაცი და არა - როგორც ღმერთი ანუ ქრისტე ბოროტისგან გამოიცადა ადამიანური ბუნებით. ბოროტი მიდის მაცხოვართან და ეუბნება: - თუ შენ ღვთის ძე ხარ, თქვი, რომ ეს ქვები პურებად იქცნენო. უფალმა მიუგო: - დაწერილია, რომ არა მხოლოდ პურით ცოცხლობს კაცი, არამედ ღვთის პირიდან გამომავალი ყოველი სიტყვითო. წაიყვანა იგი ეშმაკმა წმინდა ქალაქში, დააყენა ტაძრის ქიმზე და უთხრა: - თუ ღვთის ძე ხარ, გადაიგდე თავი ძირს, ვინაიდან დაწერილია, თავის ანგელოზებს უბრძანებს შენზე და ისინი ხელში აყვანილს გატარებენ, რათა ქვას ფეხი არ წამოჰკრაო. მაცხოვარმა მიუგო: - ასევე
Advertisement
You must have
Flash Player installed in order to see this player.
დაწერილია, არ გამოცადო უფალი, ღმერთი შენიო. კვლავ წაყვანა იგი ეშმაკმა ძალიან მაღალ მთაზე, უჩვენა სოფლის ყველა სამეფო და მათი დიდება და უთხრა: - ყოველივე ამას შენ მოგცემ, თუ დამხობილი თაყვანს მცემო. იესომ მიუგო: - განვედ სატანავ, ვინაიდან დაწერილია, უფალს, შენს ღმერთს ეცი თაყვანი და მხოლოდ მას ემსახურეო. ქრისტეს პასუხებით ბოროტმა ვერ გაარკვია, იყო თუ არა მესია, განკაცებული მხსნელი. ქრისტე კი არ გამოიცადა ბოროტისგან, არამედ უფალმა ბოროტს აჩვენა, რომ ღვთის შეწევნით ჩვეულებრივ ადამიანსაც შეუძლია, ბოროტის წინააღმდეგობა. უფალმა თავად ინება, რომ ბოროტს გამოეცადა, მაგრამ უფალი ამ დროს ბოროტს წინ აღუდგა არა როგორც ღმერთი, არამედ როგორც კაცი და ბოროტს აჩვენა, რომ თუ ჩვენ უფალს შევუდგებით, მოვინდომებთ, რომ ღვთის შეწევნა მივიღოთ, ადვილად შეგვიძლია ბოროტის დამარცხება. ბოროტი სწორედ ორმოცი დღის მარხულობის შემდეგ მივიდა უფალთან, ანუ ადამიანური მოთხოვნილება გამოიყენა ამ დროს და მშიერს უთხრა, - ქვები პურად აქციეო.
- რატომ გამოცადა ბოროტმა მაცხოვარი სწორედ ამ სამი საცდურით?
- პირველად გამოცადა ბუნებრივი მოთხოვნილებით, შიმშილით; მეორედ - ძალაუფლების სიყვარულით, რაც დამახასიათებელია ადამიანისთვის და მესამედ - ამპარტავნობით. რა თვისებებიც ადამიანის დაცემულმა ბუნებამ შეიძინა, სწორედ მათში გამოცადა.
განაგრძეთ კითხვა